1° BHAISADHANA (Praktyka Uzdrawiania) – zawiera kilka podstawowych ćwiczeń samouzdrawiania i duchowego wspomagania wszystkich potrzebujących opartych o medytację światła (Dźjoti) i skupienie w świetle (Sakata), leczniczą inwokację dźwiękową (Mantram), głęboki oddech wazowy, leczniczą Mudrę (Nabhomudra), kulę światła w lotosie zbiornika korzeniowego, głęboką relaksację leczniczą (Jogoda) oraz modlitwę ochronną (Śaranama). Rozwija się także praktykę ze szmaragdowym, zielonkawo-błękitnym Promieniem Uzdrawiania w Ośrodku Klejnotów oraz oddychanie równoważące Kapha. Praktykuje się także medytację harmonizowania czterech żywiołów: ziemi, wody, wiatru i ognia w ośrodku korzeniowym. Pierwszy poziom rozwija także głębsze medytacje z samą energią żywiołu ziemi (Prthiwi), który umożliwia Uzdrowicielowi skuteczne aplikowanie terapii ziołowej, mineralnej, błotnej i krystalicznej czyli Indrabheszadźji. Podstawy Indrabheszadźji (dosłownie: Leczenie Siłowe) obejmującej kąpiele błotne (torfowe) oraz ziemne, leczenie kamieniami i kryształami oraz metalami (Prthiwibheszadźja), preparatami mineralnymi i ziołowymi w postaci stałej muszą zostać opanowane. Lecznicze działanie ogólne Anupanam (Nośników Leków) jak miód (Madhu), Mleko (tylko prosto od krowy), Ghii (masło klarowane), woda (Apa) oraz cukier trzcinowy (brązowy). Gandhabheszadźja (Aromaterapia) z pomocą zapachów leczniczych kadzideł oraz olejków aromatycznych i pachnących ziół to następna dziedzina podstawowej wiedzy i praktyki Duchowego Uzdrowiciela ajurwedyjskiego na pierwszym roku studiów.Pawanmuktasana – ćwiczenia leczniczej i korekcyjnej ajurwedyjskiej gimnastyki (nie mylić z Hathajogą) opartej o naciągania i przeciągania (streching) także są wymagane. Podstawy wiedzy diagnostycznej w oparciu o rozpoznawanie pięciu zapachów oraz zarys Tridośaaja (Kapha, Pitta i Wata).